Mira..

“Uyku biraz uyku..”

Diyerek eve geldim…

Canta bir tarafa,

Hirka masaya..

Hersey yerini bulduktan sonra…

Farkettim ki zihnim de bir orumcek agi var.

“Su biraz su..”

Diyerek mutfaga geldim…

Dolabi acarken,

Egiliip su sisesi alirken,

Amaca ulastiktan sonra…

Farkettim ki kanimda bir zehir var.

Derin depderin bir nefes cektim

Sonra evin icinde bos bos yurudum

Aynanin onunde durdum

Sanki yuzum degismis

Taniyamadim…

Farkettim ki ruhum da baska biri var.

Buna bir son vermeli diye

Yuzumu soguk su ile

Yikadim, tam bes kere

Ayna da gozlerinin ici gulerken

Ici isyan eden bir kucuk kiz cocugu gordum

“Adin ne senin?” dedim

“Mira ..” dedi…

“Kac yasindasin?” dedim…

“Daha dogmadim ki!,

Vakti var …bekle..” dedi,

Gulumsedi ve yok oldu…

“Sabir biraz sabir..”

Diye soylenerek salona geldim…

Karsimda ki melek resimlerini gorunce

Gulumsedim…

Klasik muzigin esaretinde..

Icimden fiskiranlari bagirdim…

Farkettim ki beni bekleyen birseyler var…

Nefesim olmus bir can var…

Adin da ask var,

Sonunda Mira`ya kavusmak var.