Lejla

Bazen sessizlik en guzelidir

Seni ruhuna ulastirir

Bir Nefes oteye gecer

Kendine disardan bakarsin

Bir Hari Mata Hari sarkisi calarsin

Hele bir de o sarki ” Lejla” ise…

Derinlere dalar kendinle yuzlesirsin

Gozlerinden anlamsiz damlalar akar

“Sanki sirplar tarafindan oldurulup. oldurulup,

her seferinde ruhunun dirildigini,

Mostar koprusunun uzerinde suzuldugunu”..

hissedersin….

Ve tek bir arzun vardir…

Sevdiginin ruhunun yaninda olmasi…

Keske o da benimle suzulse dersin…

Ic ceker birkac goz damlasini daha yanaklarinda hissedersin

Karanlik bazen iyidir

Bir oda da tek basina oturmak

Ve bir noktaya bakakalmak

Aklina ilk gelen isim

gozunun onune gelen

Ilk siluet ile yuzlesmene sebep olur

Hasret ayazinin altinda kalmisken

Bazen duygularinin bosaltilmasi iyidir…

Degersiz hissederken

Bazen koseye cekilmek iyidir…

Cunku:

Soylesem durust olmaz konusmalar

Akil oyunlar oynar

Nefsine yenilir sozcukler

Yalan olur ne soylesem , ne duysan, ne algilasan yalan…

“birini bulur yurek, seni de siler zaman, ikimiz de kurtulur…

yazilir yeni bir ask , caresiz tabii biraz, icimiz de burkulur ….”

dedirttir akil dile…soyletir  sarkiyi zihninde…

ama …

bu da yalan olur…dedim ya ne soylesem koca bir yalan olur….